Chryzantemy sterowane- oddziaływanie temperatury na termin kwitnienia złocieni.

Czytaj również: wszystko o chryzantemach , rozmnażanie , sadzonki , sterowanie światło , drobnokwiatowe , wielkokwiatowe , sprzedaż , choroby , szkodniki

Chryzantemy sterowane. U prawie złocieni temperatura odgrywa tak samo ważną rolę, jak światło. Reguluje ona prawidłowy wzrost rośliny i rozwój pąka kwiatowego oraz kwitnienie. W niektórych przypadkach decyduje o zakwitaniu.
Wpływ temperatury na zakwitanie związany jest z jarowizacją. Nie wszystkie odmiany złocieni wymagają jarowizowania. Odmiany, które wymagają impulsu niskiej temperatury do zakwitania, nie zakwitną nawet przy dniu krótkim, jeżeli nie przeszły jarowizacji.

Chryzantemy kiedy sadzić- jarowizacja złocieni.

Jarowizacja złocieni następuje zazwyczaj w czasie przechowywania roślin matecznych, jeżeli w pomieszczeniu, w którym znajdują się rośliny, jest utrzymywana przez 3-4 tygodnie temperatura poniżej 10 stopni Celsjusza. Niestety, dotychczas nie ustalono temperatury krytycznej dla jarowizacji chryzantem. Z tego względu poleca się przetrzymywanie matecznika w temperaturze około 5 stopni Celsjusza. Impuls jarowizacji odbierany jest przez wierzchołki pędów.
Proces jarowizacji nie ulega cofnięciu przez krótkotrwałe działanie wyższej temperatury, na przykład 16 stopni Celsjusza w ciągu słonecznego dnia.
Natomiast jarowizację zlikwiduje wysoka temperatura oddziaływująca razem ze słabym oświetleniem. Efekt jarowizacji trwa aż do momentu zakwitania i przenoszony jest na sadzonki.
Wpływ temperatury jest również widoczny w okresie tworzenia się pąków kwiatowych. Wysoka temperatura w tym czasie może hamować ich rozwój, opóźniając proces tworzenia się pąków i powodując pogorszenie jakości kwiatów. Niebezpieczeństwo takie może zaistnieć w okresie letnim przy stosowaniu zaciemnienia.
a

Podział odmian chryzantem ze względu na temperaturę.

Chryzantemy kiedy sadzić? Biorąc jako kryterium temperaturę potrzebną w okresie formowania się pąków, można podzielić złocienie na trzy grupy.
Grupa pierwsza – termoneutralne. Odmiany należące do tej grupy tworzą i rozwijają pąki kwiatowe w temperaturze 10-27 stopni Celsjusza. Temperatura wyższa lub niższa powoduje opóźnienie. Wskazana jest temperatura około 16 stopni Celsjusza.
Grupa druga – termopozytywne. U odmian należących do tej grupy zarówno tworzenie się kwiatów, jak i ich rozwój w temperaturze poniżej 15 stopni Celsjusza ulega zahamowaniu. Wskazana temperatura 15–21 stopni Celsjusza. W czasie rozwoju pąka od do momentu jego pojawienia korzystnie wpływa temperatura 21 stopni Celsjusza niż 15 stopni Celsjusza. Temperatura 27 stopni Celsjusza utrudnia rozwój.
Grupa trzecia – termonegatywne. Pąki kwiatowe odmian należących do tej grupy rozwijają się w temperaturze nie wyższej niż 21 stopni Celsjusza. Wysoka temperatura jest niekorzystna w okresie, kiedy pąki kwiatowe są widoczne. Kwiaty mogą być zainicjowane w wysokiej temperaturze, lecz rozwijają się w temperaturze 15 stopni Celsjusza lub nieco niższej.
Biorąc pod uwagę wymagania termiczne, można w rozwoju kwiatostanu wyróżnić dwa okresy: pierwszy – od zastosowania dnia krótkiego do powstania widocznych pąków i drugi – od momentu pojawienia się widocznych pąków do zakwitania. Całkowity rozwój przebiega najszybciej w stałej temperaturze 18 stopni Celsjusza.
Z różnorodnych wymagań termicznych wynikają ogólne zalecenia uprawowe. W okresie pierwszym poleca się stosować temperaturę 15 do 25 stopni Celsjusza, a w drugim temperaturę 10–15 stopni Celsjusza. Odmiany późne rozwijają się lepiej w temperaturze około 10 stopni Celsjusza. Przestrzeganie podanych temperatur w ciągu nocy ma duży wpływ na terminowość uprawy.

Podłoża do uprawy złocieni.

Podłoża dla sadzonek.

Ważną rolę w prawie złocieni, które rozmnaża się przez sadzonkowanie, odgrywa przygotowanie odpowiedniego podłoża, zarówno do ukorzeniania jak i do uprawy.
Najlepsze warunki do ukorzeniania sadzonek istnieją w podłożu o pH 6,1–6,6. Do tego celu doskonale nadaje się podłoże torfowe odpowiednio zneutralizowane.
Oprócz torfu do ukorzeniania stosuje się gruboziarnisty piasek rzeczny, perlit oraz mieszankę piasku z torfem, piasku z kompostem kolorowym lub torfu z perlitem (w jednakowych ilościach). Wielkość ziarenek perlitu powinna wynosić 0,3–1,5 mm. Według badań perlit i piasek są lepszym podłożem do ukorzeniania niż torf. Procent ukorzenionych sadzonek w perlicie wynosił – 92–98, w piasku – 86, a w torfie – 80.

Najlepsza ziemia dla sadzonek złocieni.

Złocienie można uprawiać w każdym prawie podłożu, jeżeli tylko ma ono odpowiednią strukturę, odczyn i jest zasobne w składniki pokarmowe. Odczyn podłoża może być słabo kwaśny do zasadowego (pH 6,0-7,9). Podłoże powinno zawierać ziemię gliniastą i ziemię próchniczą. Stosowane są następujące ziemie ogrodnicze: inspektowa, kompostowa z dodatkiem torfu i piasku, ziemie uniwersalne oraz torf wysoki.
Rodzaj ziemi zależy od wieku rośliny, warunków klimatycznych i sposobu uprawy. Ziemia dla młodych roślin powinna zawierać dwie części ziemi lekkiej i jedną część ziemi ciężkiej, gliniastej. Do ostatniego przesadzania przygotowuje się mieszankę z dwóch części ziemi ciężkiej i z jednej części ziemi lekkiej. Również większy procent ziemi gliniastej daje się przy uprawie doniczkowej w klimacie suchym. Wspomniana na wstępie ziemia kompostowa, stosowana razem z ziemią inspektową i torfem, nie powinna być zbyt piaszczysta, a odczyn nie może być nadto zasadowy.
Dodatek torfu zapewnia większe wchłanianie wody, poprawia strukturę ziemi przez powiększenie ilości próchnicy i reguluje zaopatrzenie roślin w składniki pokarmowe dzięki właściwościom sorpcyjnych. Piasek stanowi tylko mały dodatek do ziemi. Dobre wyniki uzyskano także, stosując torf z kompostem w stosunku 1 do 1, ziemie darniową z torfem w stosunku 6:1.
Ziemia uniwersalna jest stosowana również uprawy złocieni. Składa się ona z 50% gliny, 25% torfu wysokiego i 25% torfu niskiego.
Przydatność torfu niskiego należy zbadać, wysiewając na nim nasiona sałaty. Nieregularne kiełkowanie i zniekształcenia roślin dyskwalifikuje te partie torfu do upraw ogrodniczych. Odczyn tej ziemi jest lekko kwaśny – pH 4,9–5,5. Należy ją więc z wapnować i zasilać nawozami mineralnymi. Ziemię uniwersalną można używać po dwóch tygodniach od chwili dodania nawozów.
Jako podłoże do uprawy złocieni stosowany bywa również torf wysoki. Należy go jednak doprowadzić do odczynu lekko kwaśnego za pomocą wapnowania, np. dysponując torfem o pH 3,7, należy na 1 m3 dać 2 kg CaCO3. Torf trzeba również wzbogacić nawozami w ilości 4,2 do 6,3 kg na 1 metr sześcienny w następujących proporcjach: N: P2:O5 : K2O jak 2:1:1. Przed użyciem podłoże należy zdezynfekować. Najlepszym sposobem odkażania jest dezynfekcja parą wodną, tzn. parowanie. Ziemię dezynfekuje się na głębokość 25 cm za pomocą specjalnych drenów, położonych wzdłuż zagonu, albo stosuje się widły parowe. Temperatura parowania wynosi 85 stopni Celsjusza, a czas trwania zabiegu pół godziny.
Przeparowana ziemia nadaje się do użycia natychmiast, gdzie tylko ostygnie do temperatury ręki lub dopiero po czterech tygodniach. W wyniku parowania nasilają się w ziemi procesy amonifikacji. Największa ilość amoniaku, szkodliwa jest dla korzeni, znajduje się w trzecim tygodniu po parowaniu. Dlatego też z reguły poleca się użytkowanie ziemi dopiero po trzech tygodniach od parowania, gdy nie zachodzi obawa szkodliwego wpływu amoniaku.

Dodaj komentarz

Przeczytaj również: